Ten eerste wil ik even zeggen dat het coronavirus en deze hele coronacrisis natuurlijk vreselijk is. Het heeft ontzettend veel mensen van elkaar gescheiden, veel mensen ziek gemaakt en er zijn veel mensen door overleden. Toch merk ik, nu ongeveer het hele sociale en publieke leven wegvalt, dat ik ook anders naar dingen ben gaan kijken. Ik ervaar het als een tijd van bezinning en ook een tijd waarin ik dingen leerde.
Lees hier mijn quarantaine dagboek wat ik schreef tijdens deze crisis.
Coronacrisis, dit leerde ik:
- Gezondheid is het allerbelangrijkste
Door het virus ben ik me nog meer gaan beseffen dat gezondheid zo ontzettend belangrijk is. Ik ben mijn lichaam meer gaan koesteren omdat het gezond is, bijna nooit ziek is en heel veel aan kan. Mede daardoor probeer ik er nog beter voor te zorgen door iedere dag minstens een halfuur goed te bewegen. - Thuis zijn is fijn
Ik ben sowieso iemand die graag thuis is en niet altijd de deur uit hoeft. Ik heb mijn slaap altijd best hard nodig en hou ervan om tijd alleen door te brengen. Tijdens de coronacrisis merkte ik dat het super belangrijk dat je je fijn voelt thuis, aangezien we daar nu ongeveer de hele dag doorbrengen. Waar ik soms weleens “fear of missing out” heb als ik zie dat anderen op festivals en feestjes zijn, geeft het nu ook solidariteit omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Wat ik trouwens ook leerde, is om thuis ook echt te ontspannen en niet steeds iets te moeten van mezelf. - Fear of missing out is stom
Om even voort te borduren op het vorige punt: door social media heb ik soms het idee dat ik bepaalde dingen mis of ergens heen moet. Door deze hele situatie besef ik me dat dit eigenlijk helemaal nergens op slaat. Nu ik veel thuis ben besef ik me dat ik heel veel dingen niet eens mis, zoals super lange dagen op een festival of een feestje met mensen die ik nauwelijks ken. Ik ben nog meer waarde gaan hechten aan écht contact met mensen die belangrijk voor me zijn. - Kijk om naar elkaar
Een iets minder leuk iets, maar ook zag ik hoe individualistisch veel mensen zijn. Hoeveel mensen nu alweer gaan winkelen, barbecues houden met groepen vrienden en de 1,5 meter regel aan hun laars lappen. Er wordt gedacht “Het gevaar is voor mij geweken en ik ben het zat, dus ik ga mijn normale leven weer oppakken”. Zo stond mijn moeder pas bij de viskraam, ik op een afstand. Alle mensen hielden netjes 1,5 meter afstand en er kwam een oudere vrouw op een scooter. Ze liep rakelings door alle mensen in de rij heen. Mijn mond zakt echt open van zulke situaties: zorg asjeblieft voor elkaar! - Kleine dingen maken gelukkig
Dat de kleine dingen in het leven gelukkig maken wist ik al. Toch maakt het nu nog extra gelukkig. Een dag dat de zon schijnt, dat je uitgerust wakker wordt of dat je een mooi boek uitleest. Allemaal van die dingen die nu extra fijn zijn en die ik hierna nog net zo wil blijven waarderen.
Wat leerde jij van de coronacrisis?
