2018, wat een jaar! Met ups en downs, mooie en verdrietige momenten. Zoals ieder jaar zijn er fijne en minder fijne dingen gebeurd, maar over het algemeen kijk ik met een positief gevoel terug op het afgelopen jaar. Op het moment van schrijven ben ik thuis: kaarsjes aan, kleedje over mijn benen, Nora naast me en de top 2000 op de radio. Het leek me een mooi moment om even kort terug te blikken op 2018, een ode aan 2018.

2018……

Wat heb je mij ontzettend veel geleerd. Ik leerde meer van mezelf houden, maar vooral van iemand anders te houden: namelijk mijn vriend die dit jaar in mijn leven kwam. Wat ben ik enorm dankbaar dat ik hem heb mogen leren kennen en we nu samen zijn. Ik had nooit gedacht maar wel heel erg gehoopt dat er zo’n geweldig persoon in mijn leven zou komen.

Ook leerde ik om voor mezelf te kiezen, voor mijn eigen geluk. Vooral tijdens de laatste helft van dit jaar tijdens mijn stage in het ziekenhuis merkte ik dat ik écht heel ongelukkig was. Ik heb ervoor gekozen te stoppen en te solliciteren bij een duale plek op mijn stage van vorig jaar. Heel diep in mijn hart heb ik het gezien als falen, vond ik mezelf een faalhaas dat ik weer ergens mee gekapt was. Had ik door moeten gaan? Nee. Ik koos voor mezelf en mijn eigen geluk, anders had ik nu waarschijnlijk op het randje van een burn-out gezeten.

Ik maakte de reis van mijn leven naar Indonesië, iets wat ik al jaren wou. Deze reis is echt het hoogtepunt van het jaar voor mij geworden en Indonesië heeft mijn hart veroverd. Een soort “home away from home”. Toen ik mijn ouders op Schiphol zag barstte ik gewoon in huilen uit, zo erg had deze reis me geraakt.

Ook ging ik begin juli met een vriendin naar Londen. We gingen via Hema en kregen een vreselijk hotel in een achterstandsbuurt. We besloten een ander hotel te boeken en hebben het super naar onze zin gehad. Ik ben blij dat we hiervoor hebben gekozen, als je dan toch in Londen bent moet je er wel iets van maken he 🙂 Verder deed ik heel veel leuke en fijne dingen met vriendinnen, en leerde ik ook wie mijn echte vrienden zijn. Ik ben heel blij met hen in mijn leven!

Natuurlijk waren niet alle momenten even fijn: eind maart overleed mijn oom na een lang ziekbed. Iets wat onze familie en ons als gezin ook heeft geraakt. De familie is niet meer compleet en dat doet pijn. Ook mijn stage heeft me best een tijdje ongelukkig gemaakt, vooral door de slechte feedback die ik steeds kreeg en waardoor ik het gevoel had steeds kleiner te worden. Hoe erg ik ook mijn best deed, altijd was er weer iets niet goed. Achter mijn rug werd gepraat en ik voelde me zó niet op mijn plek. Omdat ik mega gevoelig ben voelde ik al meteen aan hoe het hier was en dacht ik bij de eerste kennismaking met de collega’s: “Ai… Dit gaat moeilijk worden”. Mijn intuïtie heeft me dus niet bedrogen.

Al met al kijk ik op 2018 terug als een fijn jaar. Natuurlijk waren er ups & downs maar het was draaglijk. Ik heb mezelf weten te beschermen tegen een burn-out en eventuele depressie en heb voor mezelf kunnen kiezen. Ik hoop dat 2019 weer net zo fijn mag worden, dat de mensen van wie ik hou allemaal dichtbij me blijven en ik er kan zijn voor de mensen die me nodig hebben.

Een fijn 2019 allemaal! Bedankt voor jullie vertrouwen en bezoeken van mijn blog. Heb je nog plannen op oudejaarsavond?

_{– Foto boven dit artikel is afkomstig van Unsplash –}