Lifestyle Persoonlijk

Plasmadonor | Mijn ervaring met bloedplasma geven

Al een paar jaar ben ik bloeddonor (waar ik een ver verleden ook een blogpost over schreef) en sinds iets meer dan een jaar ook plasmadonor. Pas heb ik voor de 10e keer gedoneerd en ter ere van dit “jubileum” vertel ik jullie vandaag meer over het zijn van plasmadonor. Kan iedereen het worden? En wat is het eigenlijk precies?

Plasmadonor

Bij de Bloedbank, Sanquin, kun je volbloed en bloedplasma doneren. Bij volbloed wordt er een halve liter bloed uit je lichaam gehaald, dit duurt ongeveer 10 tot 15 minuten en dan is het klaar. Omdat je, in verhouding, veel bloed in één keer verliest mag je dit maar 3x per jaar doen. Het doneren van bloedplasma houdt in dat je bloed gefilterd wordt door een machine en alleen het plasma eruit wordt gehaald. De rest van je bloed krijg je terug. Het doneren van bloedplasma duurt ongeveer een uurtje en de stoel wordt voor je gereserveerd, je hoeft dus niet zo lang te wachten. Plasma doneren is minder belastend voor je lichaam omdat je alleen vocht verliest. Je mag het daarom elke 4 weken doen. Ik heb bloedgroep A+, een van de meest voorkomende bloedgroepen. Juist omdat het zo’n veelvoorkomende bloedgroep is, vragen ze je vaak om plasmadonor te worden. Van zeldzame bloedgroepen hebben ze liever je volbloed namelijk 🙂

Mijn ervaring met bloedplasma geven

Je maakt echt een afspraak om bloedplasma te doneren en kunt dus niet zo binnenlopen. Dit vind ik fijn omdat ik nooit zo heel lang hoef te wachten. Je wordt geprikt aan de binnenkant van je bovenarm/elleboogplooi (hoe noem je die plek?!) en daarna aangesloten aan een machine. Deze machine filtert je bloed en scheidt het plasma uit in een verzamelzak. Ik vind het plasma geven best fijn. Erna ben ik niet duizelig of misselijk zoals ik dat weleens had toen ik nog gewoon bloed gaf. Zoals ik al zei duurt het wel iets langer maar dit is zeker niet hinderlijk. Je krijgt regelmatig wat te drinken, iets te eten en ik neem meestal ook wel een tijdschrift of ander leesvoer mee. Die naald zit dus wel een tijd in je arm, maar ik vind het niet hinderlijk. Natuurlijk is het soms een beetje gevoelig en kan je niet veel bewegen maar het voelt oké. Mocht je gevraagd worden om plasmadonor te worden, dan zou ik het zeker doen! Je hoeft natuurlijk niet iedere 4 weken, je kan ook om de 6 of 8 weken en kan je niet? Dan kun je gewoon afbellen. Voor meer informatie kun je terecht bij Sanquin.

Ben jij bloeddonor? En heb je er weleens over gedacht om plasmadonor te worden?

Volg op Bloglovin

Ook leuk

3 reacties

  • Beantwoorden
    Rosita Elise
    16 december 2017

    Wat goed van je zeg! Ik ben wel eens met mijn moeder mee geweest die is ook donor; maar ik hou gewoon njet zo van naalden !

  • Beantwoorden
    Nienke
    17 december 2017

    Geweldig dat jij dit doet. Ik zou wel graag willen maar ik ben zo’n schijtluis als het op naalden aankomt.

  • Beantwoorden
    Sanquin
    18 december 2017

    Wat een leuke blogpost heb je geschreven. Dank je wel daarvoor.

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.