De reis naar Indonesië was echt by far het bijzonderste wat ik heb meegemaakt. Sommige indo’s beschrijven het als een diep, niet te beschrijven gevoel, je weet dat je er vandaan komt. Je herkent dingen zonder ze ooit in levenden lijve gezien te hebben. Een gevoel van thuiskomen. Vooraf was ik heel benieuwd of ik dit ook zou hebben, ik ben immers wel een 3e generatie indo. Alsnog voel ik me heel erg verbonden met de Indische roots en verwachtte ik dus wel dat het echt bijzonder zou worden.

There we go!

Al vanaf het moment dat we het vliegtuig in stapten was ik zó rustig. Normaal vind ik het altijd wel spannend om op reis te gaan: lange reis, andere cultuur, niet precies weten waar je terechtkomt. Nu was ik totaal relaxt. Al vanaf het moment dat we in het vliegtuig stapten voelde ik herkenning: de geuren, muziek en mensen. Nu zul je denken, muziek? Jup, in de vliegtuigen van Garuda Indonesia wordt voor het opstijgen en na het landen muziek opgezet. Het deed me denken aan het Indische museum waar we ooit de verjaardag van mijn oma vierden. Toen we eenmaal geland waren op Jakarta moest ik mezelf echt knijpen “Je bent in Indonesië!!!” Het alles omvattende “thuiskomen” gevoel had ik toen nog niet echt maar op één of andere manier voelde het wel vertrouwd.

Roots in Indonesie

Waar dat gevoel wél kwam was op Sumatra. De reisleider zei soms dingen die ik herkende, wat mijn oma ook zei. Ook hoorde ik woorden die ik kende en zag ik gewoon dingen op straat die me bekend voorkwamen. Het is echt super raar hoe je dat kan hebben in een land waar je nog nooit geweest bent. Zo bijzonder. Toen ik tegen de reisleider zei dat ik Indo was reageerde hij met “Dat dacht ik al meteen te zien, ik wou het je nog vragen. Ik zag al dat je iets van hier hebt, ik zie het aan je gezicht”, stiekem was ik toen heel trots. Ook op Java was het ook zo bijzonder, ik liep op de geboortegrond van mijn oma. Zag met eigen ogen waar zij altijd al over vertelde. Dat gevoel was onbeschrijflijk.

Vroeger was ik me er niet eens bewust van dat ik roots in Indonesië had, maar nu ik er geweest ben is mijn beeld compleet. Het voelt alsof alles op zijn plek is gevallen. Ik kan niet wachten om weer terug te gaan.

Heb jij roots in Indonesië? Of ben je weleens in Indonesië geweest?

PS: Ik schreef al eerder een hele uitgebreide blogpost over mijn roots. Je kunt hem hier lezen.