“Een oma is een lichtje in je hart wat nooit dooft”. Vandaag, op 11 maart, zou mijn oma 94 jaar geworden zijn. Helaas overleed ze in 2015 en tot op de dag van vandaag heb ik daar moeite mee. Ze was 91, ze heeft haar kleinkinderen groot zien worden, achterkleinkinderen gekregen en is uiteindelijk thuis overleden. Soms had ik het idee dat mijn verdriet er niet mocht zijn want ja, “Ze was toch 91?! Dat is toch een mooie leeftijd?!” Natuurlijk, maar je moeder blijft je moeder en je oma blijft je oma. Of ze nou 65, 80 of 91 is.
Ik ben ervan overtuigd dat er meer is na de dood, ik heb teveel dingen meegemaakt die me dat hebben bewezen. Het lichaam is slechts een omhulsel en daarna blijft je ziel en energie bij de mensen die je liefhebt. Door een hele bijzondere mediumavond die ik heb meegemaakt weet ik dit nóg zekerder. Ik heb ontzettend gehuild en ook mijn moeder kon het niet drooghouden.
“Je oma was niet alleen je oma, ze was ook een vriendin, moeder en voorbeeld. Ze was een lieve vrouw, maar voor haar kinderen en kleinkinderen ging ze door het vuur. Ze moedigt je aan je school af te maken, pak de kansen die zij vroeger niet heeft gehad. Maar vergeet niet om ook plezier te maken”
♥
Omdat er liefde is, bestaat er geen voorbij. In alle eeuwigheid ben jij.
4 reacties
Iris
11 maart 2018Heel herkenbaar stuk dit! Ik ben zelf ook wel redelijk gevoelig voor energie maar helaas merk ik van mijn oma (die is een paar maandjes geleden overleden en dat was echt mijn vriendin) helemaal niks. Soms hoop ik dat er opeens een vaas omvalt ofzo, heel gek :’) gelukkig heb je altijd nog je herinneringen waar je met plezier op terug kunt kijken!
Marjoleine
13 maart 2018Jaaa ik snap je helemaal! Ik merk ook niet persé veel van energie maar droom wel heeel veel over haar. En anders zou ik het écht aanraden om een medium een bezoek te brengen, echt een hele mooie ervaring.
Rachel
13 maart 2018Mijn oma werd 96 jaar en zou vorige week 97 zijn geworden maar ik had er rust mee. Ook al mis ik haar wel moet ik toegeven dat het normale leven haar doet vergeten.. omdat je haar niet meer ziet.. als je opeens tegen een foto aanloopt of ik langs de begraafplaats rijd denk ik aan haar.. natuurlijk mis ik haar maar ze was meerdere keren gevallen, werd agressief door de blaasontsteking, werd op een gegeven moment heel erg dement en daarna opeens heeft ze blijkbaar in haar slaap iets in haar hoofd gekregen en is ze 1,5 dag later gestorven.. dat vond ik wel erg bizar.. opeens was ze er niet meer en dat ging opeens heel erg snel! jij nog steeds sterkte meis!
Marjoleine
16 maart 2018Aw ja als iemand zo in de war is dan kan ik me voorstellen dat het ook rust geeft.. X