Van niks doen naar een volledige baan

In april stopte ik met mijn stage en opleiding. Na een hele drukke periode had ik het opeens heel rustig en kon ik doen wat ik wou. Elke dag uitslapen tot 10 uur? Kon gewoon. De hele dag achter mijn laptop zitten om blogjes te typen? Kon ook gewoon. Ik besloot te solliciteren op de functie van leerling verpleegkundige in de GGZ en werd tot mijn grote vreugde aangenomen. Inmiddels ben ik aan het werk en vertel ik jullie hoe dat gaat, want van niks doen naar een volledige baan is wel eventjes wennen. Mocht je me nog niet zo lang volgen en gemist hebben dat ik met mijn studie stopte en dit super lastig vond dan kun je hier een heel persoonlijk artikel lezen & hier een update die ik in juni schreef.

Soms best eenzaam

Bijna een halfjaar lang werkte ik heel af en toe en voerde ik verder niet zoveel uit. Ik moet zeggen dat ik dat soms best lastig vond. Ik probeerde mijn dag te vullen met stukjes lopen, blogs schrijven en leuke dingen doen. Ik voelde me af en toe best nutteloos en merkte dat ik zelfs minder energie kreeg. Waar je normaal andere mensen tegenkomt op school of werk had ik dit allemaal niet en voelde ik me soms zelfs een beetje eenzaam. Ik probeerde wel in de avonden met vriendinnen af te spreken of even iets leuks te gaan doen, ik merkte dat ik dan meteen weer helemaal opklaarde. Ook vond ik het lastig om op tijd mijn bed uit te komen, ik hou van uitslapen en werd vaak pas rond 9 á 10 uur wakker. De wekker om half 8 zetten voelde dan ook zo nutteloos omdat ik toch niks te doen had die dag. De dag duurde echt te lang als ik al zo vroeg wakker zou zijn.

Nu ik dit zo terug lees schrik ik er best wel een beetje van: stoppen met school lijkt ideaal maar je komt ook wel een beetje in een isolement. Tuurlijk is het lekker dat je niets hoeft en kan doen wat je wil, maar wanneer al je vriendinnen op school zitten en je ouders gewoon werken is het best saai.

Meer energie dan ooit

Toen ik in mei werd aangenomen merkte ik dat ik helemaal opklaarde. Opeens was het thuis zijn niet langer meer “doelloos” maar wist ik dat ik in september aan het werk zou gaan. De tijd die ik nog vrij had voelde als een vakantie en niet meer als verplicht thuis zijn. Ook werd het toen mooier weer en kon ik meer naar buiten.

Inmiddels is het september en ben ik nu een week aan het werk. Ik merk dat ik veel meer energie heb dan toen ik nog thuis was. Ik sta vroeg op maar heb meer energie dan ooit. Als ik thuiskom rond half 5 voelt het alsof ik de hele dag nog heb en ga ik meestal pas rond 23 uur naar bed, om de volgende dag weer om 7 uur op te staan. Het werk vind ik super leuk en ik voel me echt op mijn plek. Ik werk onregelmatig wat betekent dat ik naast dagdiensten ook avonden en nachten werk. Ook dit vind ik heel chill. De ene week moet ik vaak vroeg op maar er zijn ook weken dat ik veel avonden heb en dus een beetje uit kan slapen. Ook werk ik soms in het weekend maar dan ben ik doordeweeks vrij. Elke vrije dag die ik nu heb benut ik zoveel meer dan toen ik altijd thuis was. Toen was het normaal en nu voelt het echt als iets bijzonders.

Ik kan 100% zeggen dat het een goede keuze was om te stoppen met de HBO-V. Ik denk dat het zo heeft moeten zijn dat ik nu hier sta. Dat van niks doen naar een volledige baan, het bevalt me super goed!