Iets meer dan een jaar geleden adopteerden we Nora. Een hondje uit Spanje dat via een stichting naar Nederland was gekomen. Ik zag haar via Facebook en was op slag verliefd. Ik zie weleens dat er op mijn site gezocht wordt op de term “Nora”, het leek me daarom een goed idee om eens een update te schrijven. Hoe gaat het nu met haar? Zijn er “trauma’s” die wij nog aan haar merken door haar leven in Spanje? Soms komt Nora weleens voorbij in mijn diary’s maar vandaag is gaat deze hele blogpost over haar.
Op hondentraining
In oktober vorig jaar kwam Nora bij ons wonen, ze was toen 4 jaar. We hebben eigenlijk geen enkel moment getwijfeld en ook totaal geen moeilijkheden met haar gehad. Ze was al heel erg goed opgevoed, zo was ze volledig zindelijk en wist ze precies wat wel en niet mocht. Al vrij snel daarna ben ik met haar op hondentraining gegaan en heeft ze geleerd om te zitten, liggen, rollen, pootje geven en nog veel meer. Nora bleek heel erg intelligent en vind het heerlijk om nieuwe dingen te leren. Tot afgelopen zomer heb ik met haar cursussen gedaan en dit vond ze heel erg leuk. Het verbetert echt de band tussen baasje en hond en het is heel leuk om samen iets te ondernemen. Op dit moment zijn we er even mee gestopt vanwege de winter maar in de zomer wil ik het zeker weer oppakken.
“Wat is ze dik geworden”
Toen Noor net bij ons was, was ze echt nog mager. Inmiddels is ze een stukje dikker geworden en ook enorm fluffy. Haar vacht groeit heel snel en daar gaat ze regelmatig voor naar de trimmer. Sommige mensen die haar een tijdje niet hebben gezien, zeggen dat ze dik is geworden. Echter is het meer fluffy vacht dan dat het echt vet is. Het is echt cliché maar het leven met een hondje is zó leuk. Ze is altijd blij en vindt het heerlijk als we thuiskomen. Ze blijft soms een paar uur alleen thuis en dat gaat ook super goed. Als we dan weer thuiskomen is ze zo blij. Ook op straat als iemand haar aait wordt ze helemaal blij en gaat haar staartje heen en weer. Ze weet echt goed wat ze wil: heeft ze geen zin om te lopen? Vergeet het dan maar, Nora blijft staan en gaat echt niet.
Goed behandeld in Spanje
We merken dat ze in Spanje goed behandeld is: ze is niet bang voor mensen en andere honden. Wel is ze erg bang voor harde geluiden zoals vuurwerk en luid gepraat op straat, maar volgens mij hebben wel meer honden dat. Moet zeggen dat ik het ook niet zo gek vind als je in het laadruim van een vliegtuig hebt gezeten. Ze is zo ontzettend lief, blij en makkelijk. Soms in het weekend gaan we pas laat met haar uit maar in huis doet ze nooit haar behoefte. Ook slaapt ze de hele nacht en pas wanneer wij wakker worden, wordt zij ook wakker. Ook gaat ze heel vaak mee, bijvoorbeeld op visite, lunchen of op vakantie. Ik kan wel zeggen dat het enorm goed met haar gaat en we zo zo zo blij met haar zijn.
Op naar nog minstens 10 mooie jaren met Nora ♥
Hebben jullie huisdieren? Of zou je een huisdier willen hebben?
PS: Mijn diary komt nu eens in de twee weken online op dinsdag, die van vorige week vind je hier en volgende week staat er weer een nieuwe klaar 🙂
6 reacties
Rosita Elise
21 november 2017Wat fijn dat het zo goed gaat! Ze is ook wel echt super schattig zeg! <3
Marjoleine
21 november 2017Hihi dankjewel!
gea
21 november 2017Wat een prachtige hond ! Mooi dat het goed gaat met haar <3
Marjoleine
21 november 2017Dankjewel Gea!
Sabine
21 november 2017Wat een schatje zeg! Wat voor ras is het? IK zou ook graag een hond of een kat willen. Misschien nu wel een hond ook. Heb er nog nooit een gehad maar er zijn nu honden op het landgoed waar we wonen en vind ze zoooooooooooo leuk!
Marjoleine
23 november 2017Thanks Sabine! Nou, we weten dus niet wat voor ras het is.. Ze is een kruising maar van wat precies weten we nog steeds niet. Ze heeft korte pootjes van een teckel maar weer een totaal ander koppie en vacht. Het blijft dus een beetje vissen. Wat betreft het hebben van een hond: het is zo leuk! Als je er genoeg tijd voor hebt (qua dat hij/zij niet te lang alleen zal zitten) zou ik het zeker doen 🙂